het avontuur leven

Alles begann in einer Zeit der persönlichen Unruhe, ich hatte gerade angefangen, das Wandern als Hobby zu entdecken. Wandern bedeutet für mich, länger als zwei Stunden am Stück zu gehen, mit Proviant und Wanderschuhen. Da ich bis dato mit anderen Menschen zusammen gewandert war, wollte ich herausfinden, ob das alleine Wandern überhaupt etwas für mich wäre. Wenn ich in meine ersten Pieterpad* Aufzeichnungen blicke, dann lese ich über ein Bedürfnis nach Ruhe, weil mir viele, oftmals bedrückende, Gedanken durch den Kopf schwirrten. Ich notierte bei den ersten Wanderungen auch etwas von Rückenschmerzen und von schlecht passendem Schuhwerk. Um es schon einmal vorwegzunehmen: All diese Dinge spielten im Laufe der Zeit und Kilometer keine Rolle mehr und ich habe das Ziel ohne weitere körperliche Beschwerden erreicht. Worüber ich aber eigentlich erzählen möchte ist, was das Bewandern solch eines LAW (lange-afstands-wandeling / Fernwanderweg) wie den Pieterpad mental ausrichten kann. Etwas, de

Het is volbracht! Ik had nooit gedacht dat ik zo opgelucht zou zijn. En niet alleen dat misschien overdrijf ik een beetje maar het voelde bijna als bevrijding. Bevrijding van wat? Ik weet het niet, vul het maar in. Veel te lang heb ik gewacht om deze laatste etappes van het Pieterpad te lopen. Tja, soms gebeuren dingen in het leven waar je andere keuzes maakt en bovendien gooide een pandemie roest in het eten. Ik had (veel te) lange tijd de laatste drie etappes open staan - de eerste van de drie (van Montford naar Sittard) heb ik afgelopen herfst gelopen. Wel in twee stukken omdat ik toen nog te kampen had met een blessure. Geen mooie etappe trouwens, voelt als zo'n tussenstukje. En nu eindelijk had ik de kans om met een paar vrije dagen de laatste twee te gaan. Ik was best zenuwachtig... Is het erg zwaar? Na zo lange tijd weer wat grotere afstanden gaan wandelen? Hoe heuvelachtig is het? Nou het viel allemaal reuze mee!  Ik had me geïnstalleerd op een camping in de buurt van de ro

  Beate lezers, Ik pak hem weer op, deze blog bedoel ik 😀 na het lezen van een aantal posts moest ik vaststellen dat het overplaatsen van een aantal foto’s mislukte. Dit probeer ik binnenkort op te lossen. Het zijn redelijk oude berichten maar ze leven toch ook een beetje van de foto’s. Nou ja, veel belangrijker vind ik wel dat hier binnenkort weer leven wordt ingeblazen 💨 Stay tuned! Groetjes, Alexandra  P.S. De foto is in Valkenburg genomen. Wat ik daar deed? Dat vertel ik in een volgende post.