Het avontuur Pieterpad deel 2 / Etappe IX en X

Venlo-Swalmen

Ik wist niet dat je door een bos zo veel rechtdoor kon lopen. De etappe begint vanaf buiten Venlo mooi te worden. Onderweg ontmoet ik natuurlijk weer allerlei dieren. De wijziging is goed aangegeven, het boekje is vandaag niet nodig. In de loop van de etappe ga je kilometers langs de Duitse (of juist Nederlandse) grens en dat gaat grotendeels alsmaar rechtdoor! Een high light is de steilrand. De rest van de lange weg schijnt eindeloos te zijn en ik heb het zwaar. Ik heb het gevoel dat ik niet goed vooraan kom. Uiteindelijk klopt dit niet, het voelt alleen zo. Omdat ik op deze rechte weg niet bijzonder uit moet kijken dwalen de gedachtes vaak af. Niets bijzonder, noem je dit ,het hoofd leeg lopen'? En dan komen ideeën voor mijn zakelijke blog naar boven. Dat krijg je dan, als je hoofd weer ruimte heeft om creatief te worden! Leuk om op deze ontspannen manier iets nieuws te bedenken! 

Een stukje geschiedenis spookt mij ook nog door het hoofd. Ik zie al de grensstenen...Wie heeft deze hier neer gezet? Wie heeft bepaald waar ze moeten staan? Wie heeft hier vroeger opgelet dat niemand ongemerkt over de grens gaat? Zijn er smokkelaars door de bossen gelopen? Wat hebben zij dan gesmokkeld?

Bij café ,De Grens' gun ik mij naast een cappuccino een stuk kersenvlaai. Mhhhh die is lekker! Geen spijt van. Aangesterkt voor de tweede helft van deze etappe, waar ik niet veel zie behalve bomen en een eindeloze weg... en dan, plotseling, kom je bij de Swalm uit. Welk idylle! Een bijzonder mooi plekje bij ,mien bank'. Even later kronkelt de weg door het bos heen voordat je in Swalmen uit komt. Café Mert op het kerkplein is een aanrader. Hier neem ik een cappuccino voordat ik het overnachtingsadres ga opzoeken. Een mooie wandeldag gaat ten einde. Mijn lichaam is moe. Ik probeer een goede nachtrust te nemen. Morgen gaat het verder naar Montfort.

Swalmen-Montfort

De dag begint met een goed ontbijt. Vlak na mijn vertrek sta ik weer aan de klets met mijn favoriete wandelgenoten. Het weer blijkt ook vandaag mee te spelen. Ik heb er zin in. Mooie bospaden, een leuke route. En dan wordt het in één keer asfalt lopen. Dit blijkbaar vandaag voor meer dan de helft van de etappe, tenminste voelt het zo. En dat is niet fijn. Ik krijg behoorlijk last van mijn spieren en voetzolen. Jammer, want dat had ik vanochtend nog niet zien aankomen. In Melick wil ik een pauze houden, dat kan alleen in de plaatselijke cafetaria. Vooruit dan. Voor mensen die deze etappe nog moeten lopen: ga even doorlopen naar het volgende dorp St. Odiliënberg, daar is blijkbaar bij het pleintje een iets gezelliger cafétje.

Van daar gaat het nog een heel mooi stuk door een bos heen voordat je vlak voor Montfort uitkomt en de Etappe zomaar over is. Zoveel moeite ik had, zo abrupt komt het einde. Dit beleef ik vaak zo. Eerst is het een beetje afzien en dan vind je het jammer dat het zomaar afgelopen is. In Monfort gaat één keer per uur een bus naar Roermond. Deze had ik net gemist, dus ga ik nog gauw de supermarkt in voor een kop koffie. Even later zit ik in de bus die mij naar Roermond brengt. Hier wil ik morgen nog een beetje rondkijken voordat ik de terugreis naar Enschede aan ga treden.
Al met al geslaagde vier dagen. Voor begin november prachtig zonnig weer en niet te koud. Drie mooie Pieterpad routes waarvan ik de - de eerste de mooiste vond... Denk ik...
Roermond is leuk met enkele oude gebouwen. Ik heb een goede nachtrust gehad, maar lopend in de koude lucht ben ik in één keer heel erg moe. Meer of min zin- en doelloos door de onbekende stad lopen is niets voor mij vandaag. Ik beslis dus om op tijd de trein naar huis te pakken. Roermond krijgt een volgende keer de kans.

Bekijk de foto's van dag 3 en dag 4 op mijn google.

Ben je deze etappes ook gelopen of heb je vragen/opmerkingen? Laat graag een reactie achter!