Het avontuur Pieterpad Etappe I deel 2

 Etappe 1 deel 2, Vorden – Zelhelm 16 km

Vandaag heb ik het gedaan! Met een feestelijk gevoel ben ik deel 2 van het Pieterpad begonnen te wandelen. Wel bijzonder, dat zo een klein iets je zo een goed gevoel geeft. Een jaar geleden had ik nooit gedacht om überhaupt zoiets te doen. Lange(re) afstanden wandelen…In mijn eentje.

Op een mooie novemberdag vertrek is dus vanuit Vorden, waar bij het kasteel de 2^e deel van het Pieterpad begint. Nog 256 km te gaan. Vooruit dan.
De route gaat grotendeels door een bosrijk gebied. Je kunt al aardig door de bomen heen kijken, het meeste blad ligt inmiddels op de grond. Tijdens een kleine foto stop word ik van twee wandelaars ingehaald, die ik in Vorden al gezien heb. Ik ben dus ook vandaag niet de enige Pieterpad-loper. In Vassel ben ik aan een pauze toe en – wonder oh wonder – staat meteen een bordje aan de straat! Koffie met iets lekkers erbij? Dat kan in het buurthuis van Vassel, zelfbediening op een bijzonder manier en op een bijzonder plekje. En ja, de twee wandelaars van net hebben het ook gevonden. En nog een derde wandelaar, tevens Pieterpad-loper. Gezellig koffie met elkaar drinken op het terras van deze locatie. Eventjes ervaringen uitwisselen, boterham eten en dan gaat iedereen weer in zijn eigen tempo op (pieter)pad. Ik moet een tijdje op asfalt lopen, voordat ik weer in een bosgebied terecht kom waar je door een stuifzandgebied komt. Dat is tenminste de bedoeling. Maar op de een of ander manier mis ik de afslag een enkele kilometer later stel ik vast, dat ik de weg kwijt ben. Gelukkig staan er mensen die mij met alle plezier uitleggen waar ik ben en waarheen ik moet gaan. Ik besluit om niet terug te lopen en gewoon de aangewezen weg te volgen, waar mij een paarhonderd meter verder een wandelaar tegen komt. Het is Joe, de Pieterpad-loper van net. Joe loopt de andere kant op. Hij is ook verdwaald, dat gebeurd hem vaker weet hij te vertellen, maar uiteindelijk komt het altijd goed. Zo ook vandaag. Hij gaat het laatste stuk met me mee en weet van alles over verschillende Pieterpad-etappes te vertellen.
Ik ben al eerder op andere etappes verdwaalt en ook dat is iedere keer goed gekomen. Ik had het op een gegeven ogenblijk zelf in de gaten en heb (behalve vandaag) altijd zonder verdere hulp de goede weg terug gevonden. Ik was een beetje geïrriteerd in het gezelschap van Joe, wat moet ik nou met een medewandelaar?

Aan het eind van de wandeling wist ik het: Wat je ook voorneemt, als je met je gedachtes niet erbij bent, kun je verdwalen. Maar dat is niet erg, dan kies je voor een alternatieve weg en dan kom je er ook. Heel af en toe ontmoet je een iemand, met wie je er samen uit komt. Is dat niet ook wat in het leven gebeurd?

Hier kun je nog een keer alle foto’s bekijken.